Post by sgev1977 on Dec 21, 2018 18:54:11 GMT
This Dutch newspaper has PM as the best series of the year:
www.volkskrant.nl/cultuur-media/ze-zijn-te-lang-en-het-zijn-er-te-veel-maar-allemachtig-wat-een-geweldig-seriejaar-was-het-weer~ba72ae26/
1. Patrick Melrose (Edward Berger, NPO en sinds kort, Videoland)
Nadat ze Patrick Melrose had gezien, de beste serie van 2018 volgens de Volkskrant, wijdde redacteur Herien Wensink een profiel aan de hoofdrolspeler. Dit schreef ze: ‘Benedict Cumberbatch is niet het type acteur dat opvallend transformeert; vaak is zijn gezicht een porseleinen masker. Maar vlak onder dat steriele oppervlak kan hij werelden van diepgang suggereren. Aristocratische walging, een ironisch binnenpretje of diep weggestopte pijn, ze schemeren achter zijn ogen. Heel af en toe breekt er een emotie dwars door het fondant, en verkruimelt de maskerade. Dat zijn meteen ook de momenten dat de toeschouwer naar adem hapt.’
Patrick Melrose is een vijfdelige verfilming van de gelijknamige romancyclus van de Britse auteur Edward St Aubyn, een ‘superieure wraakneming op ouders, hun vrienden en de hele bovenklasse waartoe ze behoren’, schreef deze krant. Elk deel van de cyclus beschrijft een dag uit het leven van Melrose, van zijn vroege jeugd tot aan het moment dat hij voor de keuze staat terug te keren naar zijn gezin, om te bewijzen dat hij zijn demonen en zijn verslavingen voorgoed bezworen heeft. Cumberbatch levert aflevering voor aflevering een Oscarwaardige prestatie, maar Patrick Melrose belandt ook op de eerste plaats omdat het verhaal subliem wordt verteld. Daartoe zijn de romans uiteengerafeld, maar is de geest van St Aubyn – meeslepend sarcasme dat een diepe pijn verhult – glorieus bewaard.
Nadat ze Patrick Melrose had gezien, de beste serie van 2018 volgens de Volkskrant, wijdde redacteur Herien Wensink een profiel aan de hoofdrolspeler. Dit schreef ze: ‘Benedict Cumberbatch is niet het type acteur dat opvallend transformeert; vaak is zijn gezicht een porseleinen masker. Maar vlak onder dat steriele oppervlak kan hij werelden van diepgang suggereren. Aristocratische walging, een ironisch binnenpretje of diep weggestopte pijn, ze schemeren achter zijn ogen. Heel af en toe breekt er een emotie dwars door het fondant, en verkruimelt de maskerade. Dat zijn meteen ook de momenten dat de toeschouwer naar adem hapt.’
Patrick Melrose is een vijfdelige verfilming van de gelijknamige romancyclus van de Britse auteur Edward St Aubyn, een ‘superieure wraakneming op ouders, hun vrienden en de hele bovenklasse waartoe ze behoren’, schreef deze krant. Elk deel van de cyclus beschrijft een dag uit het leven van Melrose, van zijn vroege jeugd tot aan het moment dat hij voor de keuze staat terug te keren naar zijn gezin, om te bewijzen dat hij zijn demonen en zijn verslavingen voorgoed bezworen heeft. Cumberbatch levert aflevering voor aflevering een Oscarwaardige prestatie, maar Patrick Melrose belandt ook op de eerste plaats omdat het verhaal subliem wordt verteld. Daartoe zijn de romans uiteengerafeld, maar is de geest van St Aubyn – meeslepend sarcasme dat een diepe pijn verhult – glorieus bewaard.
www.volkskrant.nl/cultuur-media/ze-zijn-te-lang-en-het-zijn-er-te-veel-maar-allemachtig-wat-een-geweldig-seriejaar-was-het-weer~ba72ae26/